Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (Α.Ο.Ζ.)

(Ένας όρος που θα προκαλέσει το μέλλον) Μανώλης Κομπολάκης -  Αντιστράτηγος Ε.Α  Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ ) , ένας διεθνής όρος που πρόκειται να μας απασχολήσει στο άμεσο μέλλον για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο όρος σχετίζεται με τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, τις οποίες θα προκαλέσει και θα θέσει σε δοκιμασία, γιατί τεκμηριώνει και κατοχυρώνει συμφέροντα των δύο χωρών, που αναφέρονται στα ενεργειακά αποθέματα του Αιγαίου και της Ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.  Οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη αυτή περιοχή, επηρεάζονται από την επικρατούσα πολιτικο-στρατιωτική κατάσταση, τα αποτελέσματα των ερευνών για εντοπισμό νέων ενεργειακών πηγών, αλλά και από την πρόσφατη (Δεκέμβριος 2010) υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, για τον καθορισμό και οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Ιστορική Αναδρομή Ο όρος Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, υιοθετήθηκε για πρώτη φορά το 1982 στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Montego Bay της Τζαμάικα. Στη ψηφοφορία που ακολούθησε, τη σύμβαση ψήφισαν 130 κράτη, καταψήφισαν 4, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία και τήρησαν αποχή 17. Τη σύμβαση ως το τέλος του 2008 έχουν επικυρώσει 157 χώρες, μεταξύ των οποίων στις 21-7-1995 και η χώρα μας. Η σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, τέθηκε σε εφαρμογή στις 16-11-1994 και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη έχουν διακηρύξει μέχρι σήμερα 140 κράτη.  Ως Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), ορίζεται η πέραν και παρακείμενη των χωρικών υδάτων περιοχή, το πλάτος της οποίας μπορεί να φθάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ.) από τις γραμμές των ακτών. Το παράκτιο κράτος εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, την εκμετάλλευση, την διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και υπεδάφους της θάλασσας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα, που αναφέρονται στην εξερεύνηση και οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέμων. Στο χάρτη 1 παρουσιάζεται η οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών των παράκτιων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου με βάση τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας 1982. Χάρτης: 1 Οριοθέτηση ΑΟΖ χωρών της Ανατολικής Μεσογείου με βάση τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας 1982. Πηγή: Διαδίκτυο Ελλάδα Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, για πολλά χρόνια, επιμένουν ότι η μοναδική διαφορά της Ελλάδας με την Τουρκία, είναι νομικής φύσης και αφορά μόνο στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.  Ανεπίσημες προσπάθειες της Ελληνικής πλευράς από τη δεκαετία του 1980, να φέρουν το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο τραπέζι των συζητήσεων αντιμετώπισαν την έντονη αντίδραση των Τούρκων, επικαλούμενοι εθνικά τους συμφέροντα. Το θέμα έκτοτε έχει παγώσει με την ανοχή και συγκατάθεση της χώρας μας. Το καλοκαίρι του 2008 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αποφάσισε να  αρχίσει συνομιλίες με την Αίγυπτο τη Λιβύη και την Αλβανία, για καθορισμό και οριοθέτηση αποκλειστικών οικονομικών ζωνών. Η αντιδεοντολογική απόφαση της Αιγύπτου, να αρχίσει συνομιλίες και με την Τουρκία για τον καθορισμό ΑΟΖ, αποδεχόμενη τις τουρκικές θέσεις στη περιοχή του Καστελόριζου, σε συνδυασμό με αδέξιους μάλλον χειρισμούς της Ελληνικής πλευράς περιέπλεξαν και τελικά πάγωσαν το θέμα των συνομιλιών με την Αίγυπτο. Η Λιβύη ανταποκρίθηκε θετικά στην οριοθέτηση ΑΟΖ, μετά την αποδοχή του αιτήματος της Λιβύης , να αρχίσει η μέτρηση της οριοθέτησης από το ύψος της ευθυγράμμισης του κόλπου της Σύδρας. Η αξίωση όμως της Λιβύης να αρχίσει η μέτρηση της Ελληνικής ΑΟΖ από τις ακτογραμμές της Κρήτης και όχι της νήσου Γαύδου έχει αδρανοποιήσει προς το παρόν τις συνομιλίες. Η διαδικασία υπογραφής συμφωνίας καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας ολοκληρώθηκε, αλλά έχει ακυρωθεί με απόφαση του Ανωτάτου δικαστηρίου της Αλβανίας, μετά την παρέμβαση της Άγκυρας, λόγω της αποδοχής στα Διαπόντια νησιά (Ερείκουσα, Οθωνοί, Μαθράκι) ΑΟΖ από την Αλβανική Κυβέρνηση που δεν αποδέχεται για τα νησιά η Τουρκία. Με την Ιταλία υπάρχει ήδη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας με τη χώρα μας και είναι εύκολο να υπάρξει και οριοθέτηση των ΑΟΖ ανάμεσα στα δύο κράτη, εφόσον ξεπεραστεί η αξίωση της Ιταλίας, να της αναγνωριστεί ΑΟΖ μεγαλύτερη της υφαλοκρηπίδας που δικαιούται. Αίτημα της Κυπριακής Κυβέρνησης το 2003 στη χώρα μας, για τον καθορισμό ΑΟΖ δεν έγινε αποδεκτό από την Ελληνική Κυβέρνηση και χάθηκε μια καλή ευκαιρία να εξασφαλιστούν μόνιμα θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Το θέμα φαίνεται να απασχολεί σήμερα τα δύο μέρη και αναμένονται εξελίξεις. Πρόσφατα έχουν αρχίσει επαφές και συνομιλίες μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που μοιράζονται από κοινού στη λεκάνη « Ηροδότου» . Η αναθέρμανσης των σχέσεων Ελλάδας-Ισραήλ και η συμφωνία Κύπρου-Ισραήλ που υπογράφηκε πρόσφατα, δημιουργούν νέα δεδομένα που συνδυαζόμενα, με τις τελευταίες εξελίξεις στην Αίγυπτο, διαφοροποιούν τους συσχετισμούς στην περιοχή και επιβάλουν στη χώρα μας ιδιαίτερη προσοχή, σύνεση και υπευθυνότητα στους χειρισμούς του θέματος. Τουρκία Η Τουρκία αμφισβητεί την υφαλοκρηπίδα των Ελληνικών νησιών, με τον ισχυρισμό ότι επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα. Δεν αποδέχεται όμως ούτε τη σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, που αναγνωρίζει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (άρθρο121) στα νησιά, που διαθέτουν και υποστηρίζουν οικονομική ζωή. Ο λόγος και στις δύο περιπτώσεις είναι γιατί, οι προβλέψεις της σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας, δεν ικανοποιούν τις τουρκικές αξιώσεις στο βαθμό και στην έκταση, που ικανοποιούν τις αντίστοιχες Ελληνικές. Η Άγκυρα από τη δεκαετία 1970, για να αποτρέπει την Ελλάδα από την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων της, και να επιτύχει εξωδικαστική επίλυση των διαφορών της με τη χώρα μας, που διακαώς επιθυμεί, χρησιμοποιεί κατά περίπτωση διάφορους μηχανισμούς πρόκλησης και δημιουργίας κρίσης, όπως: α. Συνεχείς παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου και προκλητικές κινήσεις πολεμικών πλοίων στο Αιγαίο, για την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. β.   Εντολές για υποθαλάσσιες έρευνες σε περιοχές, που αυθαίρετα και προκλητικά ορίζει, σε κάθε προσπάθεια της χώρας μας να προωθήσει τα νόμιμα συμφέροντα της. Η τελευταία εφαρμογή του μηχανισμού εντολών έγινε, στις 12-7-2010, με την αναγγελία υποθαλάσσιων ερευνών νότια του Καστελόριζου, όταν η Ελληνική διπλωματία αναφέρθηκε δημόσια στον όρο Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. γ. Διατήρηση του casus belli, για να συντηρεί το φοβικό σύνδρομο στη χώρα μας, που λίγο πολύ έχει επιτύχει και για εσωτερική πολιτική εκμετάλλευση στη Τουρκία. δ. Δημιουργία ακόμη και θερμού επεισοδίου, ώστε στη συνέχεια να επιδιώξει τη διευθέτηση του, μέσω διαπραγματεύσεων ή διαιτησίας, παρακάμπτοντας το Διεθνές Δίκαιο και τα εξουσιοδοτημένα όργανα του, για την επίλυση των Ελληνοτουρκικών διαφορών. Αποκαλυπτική περίπτωση τα γεγονότα στις νησίδες Ίμια το 1996, όταν η Τουρκία πέτυχε να επιλυθεί μια τεχνητή Ελληνοτουρκική διαφορά, (συνέπεια της αφροσύνης και επιπολαιότητας ενός Δημάρχου), με διαιτησία των Αμερικανών, παρακάμπτοντας το Διεθνές Δίκαιο και δημιουργώντας για τη χώρα μας δυσμενή τετελεσμένα, που μέχρι σήμερα προβάλουμε ως νίκη. Η Τουρκία, παρά την άρνηση της να αποδεχτεί και να επικυρώσει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982,προχώρησε περί το τέλος του 1986, στη δημιουργία Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, με την τότε Σοβιετική Ένωση και αργότερα με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της μέσης γραμμής στη περίκλειστη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, που απορρίπτει στην περιοχή της Μεσογείου. Με την ενέργεια της στη Μαύρη Θάλασσα η Τουρκία, ανέδειξε τις επιλεκτικές κατά τα συμφέροντα της ερμηνείες των διατάξεων του διεθνούς δικαίου και δημιούργησε τετελεσμένο γεγονός και ευνοϊκότατο προηγούμενο για τους Ελληνικούς χειρισμούς. Τελευταία η Τουρκία επιχειρεί με αυθαίρετους ισχυρισμούς και διπλωματικές ενέργειες, να αμφισβητήσει την ΑΟΖ του νησιωτικού συμπλέγματος Καστελόριζου, για να εξουδετερώσει το συγκριτικό πλεονέκτημα, που εξασφαλίζει για τη χώρα μας το σύμπλεγμα των Ελληνικών αυτών νησιών, ως χωρικό σημείο οριοθέτησης των ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου και στερεί στην Τουρκία των θαλασσίων συνόρων με την Αίγυπτο που επιδιώκει για να αποκτήσει πρόσβαση στα κοιτάσματα της λεκάνης Ηροδότου. Στο χάρτη 2 παρουσιάζεται η ακριβής οριοθέτησης της Τουρκικής ΑΟΖ με βάση τις προβλέψεις της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Χάρτης: 2 Οριοθέτηση της Τουρκικής ΑΟΖ με βάση τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας 1982. Πηγή: Διαδίκτυο. Ενεργειακά Αποθέματα Ανατολικής Μεσογείου Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γεωλογικών υπηρεσιών ΗΠΑ και Γαλλίας, του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου και Πανεπιστημίων Αμβούργου και Κρήτης, στη περιοχή της Μεσόγειου και ειδικότερα στο ανατολικό και νότιο τμήμα της έχουν εντοπιστεί σημαντικά ενεργειακά αποθέματα υδρογονανθράκων. Ειδικότερα στον υποθαλάσσιο χώρος Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου-Κρήτης (Χάρτης 3) πρόσφατες επίσημες μελέτες του Αμερικανικού Κέντρου Γεωλογικών Ερευνών αναφέρουν στοιχεία και ενδείξεις, για την ύπαρξη 54 έως170 δις βαρελιών πετρελαίου. Για ακριβή αντίληψη των ποσοτήτων που αναφέρονται, αρκεί η σύγκριση με τα απολήψιμα αποθέματα που διαθέτει σήμερα η Σαουδική Αραβία και η Βενεζουέλα, που υπολογίζονται σε 250 και 275 δις βαρέλια αντίστοιχα. Χάρτης 3. Εκτιμούμενες περιοχές ενεργειακών αποθεμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο   Πηγή : Διαδίκτυο  Στη χώρα μας τα Αμερικανικά και Ευρωπαϊκά ερευνητικά κέντρα, αλλά και το Πανεπιστήμιο Κρήτης σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Γεωφυσικών Ερευνών, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη σημαντικών αποθεμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην περιοχή της Κρήτης, του Αιγαίου και Ιονίου πελάγους, αλλά και στον ηπειρωτικό χώρο της Βόρειας και Δυτικής Ελλάδας . Συστηματικές έρευνες του Πολυτεχνείου Κρήτης το 2008, στην περιοχή Αρκαλοχωρίου, εντόπισαν βιοαέριο το οποίο διαπιστώθηκε και στην περιοχή Τυμπακίου σε διάνοιξη γεώτρησης νερού, ενδείξεις που πιστοποιούν την ύπαρξη υδρογονανθράκων στην περιοχή της Μεσσαράς και στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο . Αξίζει να αναφερθεί σχετική έκθεση της Νορβηγικής εταιρείας TGF-MoR, (από τις μεγαλύτερες στον κόσμο για έρευνες κοιτασμάτων φυσικού αερίου), που αναφέρει στην Κρήτη (περιοχή Γαύδου) κοίτασμα φυσικού αερίου 6 δις κυβικών μέτρων. Έρευνες της εταιρείας στο Ιόνιο διαπιστώνουν την ύπαρξη 900.000 κυβικών μέτρων φυσικού αερίου στην περιοχή της Κεφαλονιάς, 1.200.000 ανοικτά του Κατάκολου, 800.000 στη Ζάκυνθο και περίπου 2.500.000 στους Οθωνούς. Υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι στο Ελληνικό υπέδαφος κρύβεται ένας σημαντικό θησαυρός ικανός να διαγράψει το δημόσιο χρέος, να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας και ολόκληρης της ΕΕ για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Το ζητούμενο φυσικά είναι να επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις αυτές από επίσημες έρευνες που δυστυχώς δεν πραγματοποιούνται στη χώρα μας. Είναι άξιο απορίας, γιατί δεν προχωράμε σε έρευνες στις περιοχές που δεν αμφισβητούνται τα σύνορά μας, όπως με την Ιταλία και τη Λιβύη και αρνούμεθα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα τύπου, επίσημες προτάσεις διάσημης Νορβηγικής εταιρείας, να διεξάγει έρευνες στην περιοχή του Ιονίου, ακόμη και μέσω του Scandec Org, την εμπορική - οικονομική - πολιτική ένωση των επτά σκανδιναβικών χωρών Σουηδίας, Νορβηγίας, Δανίας, Φινλανδίας, Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας.  Αξίζει ακόμη αναφοράς και το ενδιαφέρον άρθρο της Σουηδικής εφημερίδας Stockholm Daily, που δημοσιεύθηκε στις 26. 10. 2010, χωρίς να έχει διαψευστεί μέχρι σήμερα και αναφέρεται σε γραπτή πρόταση προς την Ελληνική Κυβέρνηση του Σκανδιναβικού Οργανισμού και το οποίο αναφέρει : { «……….Συνασπισμός επτά σκανδιναβικών χωρών πρότειναν στην ελληνική κυβέρνηση, πριν υπογράψει το μνημόνιο με την Τρόικα, χρηματική ενίσχυση 250 δισ. ευρώ σε βάθος 5 ετών με δόσεις, με αντιπαροχή να τους δοθεί η έγκριση έρευνας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στον Ελληνικό χώρο. Ο Scandec Org πρότεινε δωρεάν μελέτη, έρευνα, εξόρυξη και εμπορία των κοιτασμάτων με αναλογία κέρδους 80% προς 20% (το 20% στην Ελλάδα, το 80% στον διεθνή οργανισμό), προκειμένου να αποπληρωθεί σε βάθος χρόνου το ποσό των 250 δισ. ευρώ που θα έδινε στην Ελλάδα. Παράλληλα δεσμευόταν για κάλυψη του 90% των εργασιακών δραστηριοτήτων του μόνο από Έλληνες εργαζόμενους, μεταφορά και οποιαδήποτε συμφωνία ναυπήγησης του ορυκτού πλούτου που θα βρίσκονταν να γίνεται αποκλειστικά από την Ελλάδα. Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ στο έγγραφο αυτό του οργανισμού, ενώ λίγο καιρό μετά ο οργανισμός των σκανδιναβικών κρατών έλαβε ειδοποίηση από μια κοινοπραξία ΗΠΑ και Ισραήλ ότι έχουν αναλάβει αυτοί το συγκεκριμένο θέμα……» (Πηγή : Διαδίκτυο http://news-gr.com)} Υπάρχει άραγε καλύτερη πρόταση, για αποδέσμευση από το ΔΝΤ και την αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας πολιτικά και οικονομικά αν έγινε και δεν αξίζει να ενημερωθούμε για τους όρους της κοινοπραξίας ΗΠΑ και Ισραήλ αν αληθεύει το περιεχόμενο του δημοσιεύματος; Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση πρόσφατα έχει δρομολογήσει τις απαραίτητες διαδικασίες, για τη σύσταση Εθνικού Φορέα Έρευνας και Εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων, που είναι αναγκαίος για να χειριστεί τις περίπλοκες διαδικασίες και τα σύνθετα προβλήματα των ερευνών και της εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας μας. Είναι όμως αναγκαία η στελέχωση του νέου Φορέα, από εξειδικευμένο και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης προσωπικό με εμπειρίες στο αντικείμενο, που θα του δώσουν δυναμική μακριά από τις πρακτικές και τακτικές του παρελθόντος, που με τις συγχωνεύσεις και ιδιωτικοποιήσεις κρατικών φορέων, οδήγησαν στον τερματισμό των ερευνών στη χώρα μας. Στο Χάρτη 4 παρουσιάζονται οι περιοχές υψηλού οικονομικού και ενεργειακού ενδιαφέροντος για τη χώρα μας και ο προτεινόμενος από το Ισραήλ αγωγός μεταφοράς του φυσικού αερίου που θα ενώσει γεωπολιτικά την Ευρώπη με Ανατολική Μεσόγειο. Χάρτης: 4 Περιοχές Υψηλού Οικονομικού και Ενεργειακού ενδιαφέροντος Ελλάδας Πηγή:Διαδίκτυο Υπάρχουσα Κατάσταση - Πραγματικότητα   Η σημερινή πραγματικότητα στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, συναρτάται και προσδιορίζεται από : Τα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου που είναι σημαντικά και βεβαιώνονται απόλυτα από τις επίσημες επιστημονικές μελέτες Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών επιστημονικών ιδρυμάτων και τις έρευνες διεθνώς ανεγνωρισμένων ερευνητικών φορέων. Την ανάγκη συνεργασιών για την εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων που είναι επιβεβλημένη, γιατί τα περιορισμένα γεωγραφικά όρια του χώρου, επιβάλουν αλληλοεξάρτηση των οικονομικών συμφερόντων των παράκτιων κρατών της Ανατολικής Μεσογείου και δεν επιτρέπουν μονομερείς ανακηρύξεις Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών. Την έκφραση της βούληση των κρατών μελών της Ε.Ε, να εξασφαλίσουν την ενεργειακή τους ασφάλεια, με την παρότρυνση των Αρχηγών κρατών στη πρόσφατη σύνοδο κορυφής, προς την Αθήνα και τη Λευκωσία, να εξασκήσουν πλήρως και χωρίς έκπτωση τα δικαιώματα τους στο θέμα της ΑΟΖ. Στο πνεύμα αυτό και για πρώτη φορά, στην έκθεση προόδου για το 2010, υπάρχει σαφής αναφορά της υποχρέωσης της Τουρκίας, να υπογράψει και να κυρώσει την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Τη θετική διάθεση των ΗΠΑ, που αναγνωρίζουν και κατηγορηματικά επιβεβαιώνουν, τις Ελληνικές θέσεις στη περιοχή του Καστελόριζου, με την επίσημη ρηματική διακοίνωση της 17ης Σεπτεμβρίου 2010 των ΗΠΑ, στο Υπουργείο Εξωτερικών και την αποδοχή των Ελληνικών απόψεων, μετά τον προσδιορισμό με γεωγραφικές συντεταγμένες, από τα αρμόδια στελέχη του υπουργείου εξωτερικών, του ανατολικού ορίου της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της αναγραφής των συντεταγμένων και του ιστορικού των απόψεων, στη σημαντική ρηματική διακοίνωση. Το έντονο Αμερικανικό ενδιαφέρον για την περιοχή, που αποδεικνύεται με την παρουσία στη περιοχή, του Αμερικανικού αεροπλανοφόρο USS ENTERPRISE,, κατά τη διάρκεια της Τουρκικής άσκησης ACIK DENIZ, η οποία έγινε στο κεντρικό και το νότιο Αιγαίο από 7 έως 11 Φεβρουαρίου 2011. Τα οικονομικά συμφέροντα του τριγώνου Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, που δεν μπορούν να αγνοηθούν από την ΕΕ και τις ΗΠΑ με την αναγνώριση θαλασσίων συνόρων Τουρκίας-Αιγύπτου, που απομονώνουν δύο εταίρους της Ε.Ε και απαγορεύουν στο Ισραήλ τη μεταφορά και αποθήκευση του φυσικού αερίου σε ασφαλείς χώρους (Κρήτη;) για να αποκλειστεί η δημιουργία λίαν επικίνδυνων στρατηγικών στόχων από την αποθήκευση του αερίου στο εθνικό του έδαφος. Μια συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου-Ισραήλ-Κύπρου, με συνορεύουσες ΑΟΖ που αναγνωρίζει η Σύμβασης του ΟΗΕ (Χάρτης 1), αποδυναμώνει σημαντικά τους ισχυρισμούς και τα επιχειρήματα της Τουρκίας και τελικά την υποχρεώνει να αποδεχτεί ΑΟΖ, που δικαιούται από τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου (Χάρτης 2) και η ίδια εφαρμόζει από το 1986 στη Μαύρη Θάλασσα. Μια πιθανή συμφωνία των Μουσουλμανικών χωρών Αιγύπτου-Τουρκίας-Συρίας-Λιβάνου, που όταν περιλάβει το Ιράκ και το (πυρηνικό) Ιράν του Περσικού κόλπου, δημιουργεί εφιαλτικά σενάρια τα οποία δεν μπορούν να αφήσουν αδιάφορες τις μεγάλες δυνάμεις αλλά και την Ε.Ε που έχουν στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή Συμφωνία για συνεκμετάλλευση των αποθεμάτων με συνεργασία όλων των παράκτιων κρατών της ανατολικής Μεσογείου πρέπει να θεωρείται ουτοπία λόγω των συμφερόντων και επιδιώξεων των κρατών της περιοχής αλλά και των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών ενδιαφερόντων των μεγάλων δυνάμεων. Το Σύμπλεγμα των Ελληνικών νησιών του Καστελόριζου που με την τεράστια στρατηγική τους αξία παίζουν καταλυτικό ρόλο στην τεκμηρίωση, κατοχύρωση και εξασφάλιση των Ελληνικών δικαιωμάτων και συμφερόντων στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι το κλειδί που ανοίγει θαλάσσια σύνορα της χώρας μας με την Κύπρο και δίνει ύπαρξη και δυναμική στο στρατηγικό τρίγωνο Κρήτη-Κύπρος-Ισραήλ ,που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των κοιτασμάτων της περιοχής (Λεκάνη Ηροδότου-Λεβιάθαν-Tamar-Dalit-Blocks Κύπρου κ.ά) Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο και οι αποφάσεις του νέου καθεστώτος, που είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσουν την προοπτική της έρευνας και της εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο και το γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό τοπίο της περιοχής. Συμπερασματικά   Η Σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, με τις νομικές έννοιες της Υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), προσδιορίζει και κατοχυρώνει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο αλλά δεν μας τα παραχωρεί. Εναπόκειται στην υπεύθυνη Κυβέρνηση της χώρας μας να αξιολογήσει σωστά την κατάσταση , να αξιοποιήσει έγκαιρα τις ευκαιρίες, να χειριστεί με σύνεση και υπευθυνότητα τα δεδομένα και να εκμεταλλευτεί τις παρουσιαζόμενες συγκυρίες για να επιλέξει το χρόνο διακήρυξης Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, μακριά από τις δημαγωγικές φωνασκίες που απαξιώνουν τις δυνατότητες μας, αλλά και από τις φοβικές σιωπές που τις σκοτώνουν.